رفتینگ

 رفتینگ چیست؟

رفتینگ یا قایقرانی در رودخانه وحشی یکی از جذاب ترین فعالیت های توریستی و طبیعت گردی است که در آن مسافران سوار بر قایق های بادی مخصوص در رودخانه ها سفر کرده، از میان مناظر طبیعی نظیر جنگل ها، کوه ها، دشت ها و روستاها گذر کرده، و از تماشای طبیعت سوار بر قایق و عبور از امواج رودخانه لذت می برند. رفتینگ در دنیا طرفداران بسیاری دارد و شرکت های مسافرتی و کلوپ های ورزشی زیادی در دنیا اقدام به برگزاری چنین سفرهایی می کنند. اجرای این سفرها تخصصی بوده و برای اجرا از راهنمایان رودخانه حرفه ای و تجهیزات ویژه استفاده می شود. سفرهای توریستی رفتینگ می توانند با سایر فعالیت های طبیعت گردی و ماجراجویانه نظیر کمپینگ، جنگل نوردی، دوچرخه سواری، روستاگردی، سوارکاری و ... ترکیب شوند.

آیا رفتینگ خطرناک است؟

رفتینگ، همانند سایر فعالیت های ماجراجویانه در طبیعت استانداردهای اجرایی خود را دارد. در اجرای سفرهای ماجراجویانه دو نکته بسیار مهم است: استفاده از ابزار تخصصی و اجرا توسط تیم حرفه ای. نبود هر یک از آنها به معنای حادثه است! با رعایت استانداردهای ایمنی، استفاده از راهنمای حرفه ای رودخانه و تجهیزات تخصصی رفتینگ، می توان سفری هیجان انگیز، آرامش بخش و ایمن را تجربه کرد ولی اجرای سفر توسط افراد ناشی می تواند بسیار خطرناک باشد.

آیا همه میتوانند به این تفریح بپردازند؟

میزان سختی سفرهای رودخانه ای براساس سیستم درجه بندی بین المللی به ۶ سطح تقسیم می شود. رودخانه هایی که دارای قسمتهای خروشان سطح ۱ تا ۲ هستند تقریبا برای توریستها و افراد مبتدی، از ۶ تا ۶۰ سال و حتی بیشتر مناسب هستند. درحالیکه سطح ۳ برای توریستهای ماجراجو که از نظر جسمی و روحی سالم و به دنبال هیجان بیشتری بوده و در رده سنی ۱۲ تا ۵۰ سال قرار دارند، پیشنهاد میشود. شرکت در سفرهای رودخانه ای در رودخانه های سطح بالاتر از ۲ برای افرادی که دارای ناراحتیهای تنفسی و قلبی و یا دارای معلولیتهای جسمی هستند به هیچ وجه توصیه نمی شود.

آیا برای شرکت در تور رفتینگ باید شنا بلد باشیم؟

خیر. در سفرهای رفتینگ تجهیزات ایمنی شامل جلیقه نجات و کلاه ایمنی در اختیار مسافر قرار گرفته و آموزش های ساده ای در خصوص حفظ ایمنی در رودخانه، چگونگی مواجه شدن با امواج و خوابیدن روی آب در حد نیاز سفر داده می شود لذا افرادی که شنا بلد نیستند هم می توانند بدون نگرانی در سفر رفتینگ شرکت کنند.

ولی اگر شنا بلد باشیم بهتر است. افرادی که شنا بلد هستند به دلیل آشنایی با آب از سفر لذت بیشتری می برند.

چه بپوشیم؟

همیشه لباسی که برای رفتن به طبیعت انتخاب می کنیم باید راحت و مناسب شرایط آب و هوایی باشد.

پوشش مناسب برای خانم ها: روسری، لباس آستین بلند، کاور بلند تا زانو و شلوار بلند از جنس الیاف مصنوعی برای قایقرانی مناسب می باشد. (برای راحتی از لباس شنا در زیر لباس حتما استفاده شود.)

پوشش مناسب برای آقایان: لباس آستین بلند و شلوار بلند برای محافظت در برابر نور خورشید مناسب تر است.

کفش مناسب: کفش ورزشی و کتانی های قدیمی شما بدین منظور مناسب هستند، پوشیدن صندل های رودخانه نیز راحت است.

  

سایر وسایل مورد نیاز:

کلاه آفتابی نقابدار، عینک همراه با بند، کرم ضد آفتاب، حوله، اسپری ضد حشره، داروی شخصی، کارت شناسایی

از چه تجهیزاتی در رفتینگ استفاده می شود؟

تجهیزاتی که در سفرهای رودخانه ای مورد استفاده قرار می گیرند دو دسته هستند: تجهیزات انفرادی و گروهی.

تجهیزات انفرادی شامل جلیقه نجات، کلاه ایمنی و پارو که در ابتدای سفر در اختیار مسافر قرار گرفته و پس از سفر بازپس گرفته می شود.

تجهیزات گروهی شامل قایق های مخصوص رفتینگ، کمک های اولیه و تجهیزات نجات

 

رفتینگ در ایران

رفتینگ در ایران فعالیتی نوپا است. با این وجود، به سرعت طرفداران زیادی برای خود دست و پا کرده است و همه ساله افراد زیادی برای این تجربه هیجان انگیز، دل به رودخانه های خروشان می سپارند. رودخانه ارمند در استان چهارمحال و بختیاری به سبب برخورداری از نقاط مناسب جهت به آب انداختن قایقها، فضای کافی برای توقف در مسیر، جاذبه های طبیعی اطراف رودخانه، محلهای مناسب جهت برپایی اردوگاه طبیعت گردی و سطوح زیاد خروشان، از نظر قایقرانی بسیار فنی و قابل استفاده برای افراد علاقه مند است. علاوه براین، با عبور از میان جنگلهای بکر بلوط و مزارع روستائیان و هیاهوی بچه های روستایی و صدای پرندگان و گاهاً گله های دام، اوقات به یادماندنی را برای طبیت گردان و ماجراجویان رودخانه به ارمغان می آورد.همه موارد مذکور، رودخانه ارمند را به یکی از بهترین مقاصد موجود برای رفتینگ تبدیل کرده است و زیرساختهای بهتری نیز در محل برای علاقه مندان تدارک دیده شده و به همین خاطر اغلب تورهای رفتینگ در این منطقه فعالیت می کنند. البته، مسیرها و رودخانه های دیگری هم برای رفتینگ وجود دارد که به شما معرفی می کنیم.

رودخانه های معروف رفتینگ در ایران

در ایران افراد زیادی بعد از آنکه می پرسند رفتینگ چیست به سراغ این می روند که آیا در ایران هم می شود این ورزش را انجام داد که البته جواب آن بسیار واضح است. در فهرست زیر چند نمونه از رودخانه هایی که قابلیت رفتینگ را دارند، برایتان آورده ایم. شما می توانید از بین تورهای متعددی که در ایران برگذار می شود یکی را به مقصد دلخواه انتخاب کنید و در آن رفتینگ کنید.

 

 چهار محال و بختیاری، رودخانه ارمند: مسیر این رودخانه حدود ۲۰ کیلومتر است و درجه سختی آن بین ۲ تا ۴ است.

چهارمحال و بختیاری، زاینده رود: بیشتر مناسب فصل بهار می باشد. کمترین مسیر آن ۳ کیلومتر است و درجه سخی آن بین ۳ تا ۴ است.

مازندران، رودخانه هراز: مسیر این رودخانه معمولا دو ساعت طول می کشد که درجه سختی آن ۴ به بالا (بستگی به فصل) می باشد.

 گیلان، سفیدرود: این رودخانه همچنین برای کایاک سواری نیز مناسب است. درجه سختی آن بین ۲ تا ۳ می باشد.

 کردستان، رودخانه سیروان: رودخانه سیروان در ناحیه هورامان کردستان است که مسیر آن هم برای افراد مبتدی و هم برای حرفه‌ها مناسب است. درجه سختی آن بین ۳ تا ۴ است.

لرستان و خوزستان، رودخانه دز: این رودخانه نیز در بین رفتینگ سواران بسیار محبوب است و درجه سختی آن بین ۳ تا ۵ می باشد.

تجربه یک گردشگر از رفتینگ

همگی با هم در قایق مستقر می شویم، ابتدای راه رودخانه آرام است ومهربان، از تماشای مناظر بکر اطراف رودخانه لذت می بریم وکم کم به راهمان ادامه می دهیم. مسیر رودخانه کم کم تند می شود، مثل این که صدای امواجی خروشان از فاصله ای نه چندان دوربه گوش می رسد، حالاکم کم هیجانی کل وجودتان را در برمی گیرد، نزدیک می شوید وحالا در میان امواج هستید، صدای جیغ هم گروهی های تان که با هیجان پارو می زنند و همچنین فریاد سرپرست که دستورها را تند تند می دهد. یک لحظه همه چیز در پشت قابی از قطرات آب ظاهر می شود و فقط صدای رودخانه و امواج به گوش می رسد. قایقها تکانهای شدیدی می خورند، یک لحظه کج می شود اما چپ نمی شود، در همان میان که سخت مشغول کنترل قایق هستید، ناگهان دوباره آب آرام میشود وهمه چیز به حالت اولیه باز می گردد. مثل اینکه اولین موج مهار میشود و حالا همگی با هم قهقه های از ذوق داریم....

اما این تازه اول راه است، امواج و پرتگاه های متعددی در طول مسیر است که باید از آنها بگذرید.

 

پل زمانخان

سامانه خدمات گردشگری میدالس

پل زمان خان یکی از بناهای با ارزش و قدیمی شهر سامان واقع در شهرستان سامان است که دارای دو دهانه، ۳۰ متر طول و ارتفاع ۱۲ متر است. پل زمانخان بر روی رودخانه زاینده رود بر روی سه‌پایه سنگی طبیعی بنا شده و در ۲۲ کیلومتری شمال شهرکرد قرار دارد. این پل با معماری پرصلابت خود یکی از زیباترین پل های خاورمیانه بوده و همه ساله گردشگران زیادی از اقصا نقاط جهان از آن بازدید می کنند. ورودی پل از سمت روستای ایلبیگی می‌باشد که در این مسیر به دهکده سیاحتی زاگرس قرار دارد.

در ادوار گذشته ایلات و عشایر قشقایی از روی آن آمد و شد می‌کردند. در حال حاضر این پل بیشتر جنبه گردشگری دارد. قرار گرفتن پل زمانخان بر روی آب‌های زاینده رود و وجود مناظر طبیعی چشمگیر اطراف در کنار اقدامات عمرانی انجام شده، این منطقه را به یکی از قطب‌های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری تبدیل کرده‌است. اطراف پل مملو از باغ‌های فراوان با درختان گوناگون میوه می‌باشد که مناظر زیبایی را بوجود می‌آورند. منطقه‌ای که پل زمانخان در آن قرار دارد دارای آب و هوای معتدل و بسیار پاکیزه است و در روزهای تعطیل پذیرای سیل گردشگران می‌باشد. بیشتر ماهیان این رودخانه ماهی قزل آلای وحشی (گوشت صورتی) است که از گران ترین اقسام ماهی در دنیا محسوب شده و بسیار پرطرفدار است. از دیدنی ترین مناطق نزدیک پل زمانخان میتوان به منطقه باباپیراحمد شهرستان سامان در نزدیکی روستای چم جنگل اشاره کرد. زیارتگاه باباپیراحمد از ازمنه قدیم جزئی از سامان بوده و عده ای مدتی است که نام های مجعولی را برای آن اتخاب کرده اند که صحیح نمی باشد.

بنای اولیه پل زمانخان به همین سبک و با معماری پیش از اسلام مربوط به دوره ساسانی بوده که همچون سایر آثار این دوران متاثر از معماری رومی است. پل زمانخان به لحاظ تاریخی قدیمی ترین پل زاینده رود بوده و هیچ شباهتی به پل هایی که در شهر اصفهان بر روی زاینده رود احداث شده ندارد. ساختن این پل به دستور زمان‌خان رئیس طایفه نفر از خاندان ایل بیگی ایلات ترک زبان قشقایی استان فارس و از سرداران معروف شاهان صفوی که زمانی دامنه کوچ آن‌ها تا منطقه سامان می‌رسید و در روستای ایلبیگی سکنی می‌کنند. بر روی رودخانه زاینده‌رود احداث گردید. لازم است ذکر شود که عشایر ترک زبان جنوب را بیش تر به نام ایل بزرگ قشقایی می‌شناسند و «زمان خان نفر» جزئی از مردان این ایل بزرگ به شمار می‌رفت. طایفه نفر امروزه در شهرستان مرودشت واقع در استان فارس در محله نفر زندگی می‌کنند. زمان خان بدست سردار خراسانی بنام مصطفی داورزنی به اسارت گرفته شد

در فارسنامه ناصری به صراحت ذکر شده‌است که سلسله خوانین طایفه نفر از تیره «زمان خان لو» می‌باشند و در کتاب فارسنامه ناصری دربارهٔ نوادگان زمان خان نفر آمده است که «حاج حسین خان نفر در زمان دولت نادرشاهی و سلطنت کریم خان اعتباری تمام در مملکت فارس داشت، راتق و فاتق امور دیوانی بود و حکومت طایفه بهارلو و نفر در کف کفایتش به اقتدار می‌گذشت و بعد از وفات او خلف الصدقش محمد تقی خان نفر به جای پدر برقرار گردید و بعد از وفات او خلف الصدقش علی اکبر خان نفر شاعر «انجم» تخلص بعد از وفات پدر به حکومت بهارلو و نفر برقرار گردید»

پل زمان خان سه بار یکی در سال ۱۲۰۲ توسط کارگزاران حکومت صفوی، بار دوم توسط خوانین روستای ایلبیگی در سال ۱۳۲۹ هجری قمری و بار سوم در سال ۱۳۲۱ شمسی به وسیله [ رئیسعلی رئیسیان ] از خوانین قریه ایل بیگی به‌طور کامل تعمیر و مرمت شد. استحکام این پل با احداث دیوار سنگی در طرفین آن، دو چندان شد.

اجاره ویلا چادگان

اجاره ویلا دهکده زاینده رود

اجاره ویلا باغ بهادران

اجاره ویلا باغبهادران

اجاره ویلا باغبادران